Insan sinirlerini kontrol edebildiği sürece sivilizedir sanırım... Yoksa kontrol etmeye gerek yok mu? Karşındakinin seni tolere edebilmesi dünyada sahip olup olabileceğin en güzel şey olabilir. Neden mi bunlardan bahsediyorum? Hamilelik ve annelik çok uzun ve yıpratıcı bir süreç. Fiziken ve ruhen.yahu analarımız da onca çocuk doğurmuş hiç lohusa bunalımı yokmuş o zamanlar artizlenmeyin deme! İnan ki hayat kınadığın şeyleri yüzüne acı acı vurur, benim ömrümde deneyimlediğim en mükerrer aktivitedir, ne zaman kınasam dalga geçsem yaparım, başıma gelir. Yani hayatın kendince bir intikam alma şekli var kibirliden.
Bunca şey konuşuruz ederiz de kendimize bakmayız ya, biz hep mukemmelizdir çünkü... Insan psikolojisi ne garip, hemen kendini avutmak üzerine kurulu... Ama işte insan kendine de bakmalı biraz, ben nasılım peki demeli. Neyse...
Şimdi sinirlendim diyelim, ne kadar hakim olabilirim kendime, nereye kadar hakim olabilirim... Çok şükür ki hakim olmadığımda bana tahammül edebilecek, hakim olmadığında tahammül edebileceğim insanlarla dolu çevrem. Tahammül edemediklerim bir bir elenmiş, hayatımda çekirdek en güzel insanlar kalmış, kredisi en bol olanı da hayatımı benimle paylaşmak üzere evime, yaşamıma güneş, oğluma baba olmuş. En şanslınız benim!
