İnsanların kibirleri ne kadar tehlikeli... Durduğu yerde kendi kendine saatli bomba gibi olabilen insanlar görüyorum. Bir de bu insanlar bir araya gelip, grup olup üredikleri zaman çok daha tehlikeli oluyorlar.
Kendi kibri kendinden taşan müşterilerim ve kafamı kaldıramadığım işlerim arasında, koşturmacalı, gürültülü bir ofis hayatı. Şimdi içine sigara kokusu sinmiş bir külüstür araba içinde, anlaması zor bir ağızla dinlemediğim bir şeyler anlatmaya çalışan radyo mırıltısı eşliğinde, tıngır mıngır dağ yollarında olaydım da, kapıyı açıp ineydim aşağıya... Şööyle bir dolu nefes çekince kır havasından... Ne güzel olur. Bana zor değil ama bu ya, ben yaparım bunu. Kır bulamazsam da deniz kıyısına gideyim hiç olmazsa. Egzostan farklı bir şeyler de solumalı...
Biten öğle tatili, 15 dakikalık yemek üzerine, kibirli müşterilerime dönüş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder