Hayatta istediğim şeyler ne kadar da zor geçiyor elime. Ya bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama, sanki hayat hep başkalarına güzel de bi benim istediklerim hep çaba gerektiriyor gibi geliyor. Ama oluyorlar da sonunda, haksızlık etmemek lazım.
Yemek yemeyi bu kadar sevmesem keşke! Spormuş diyetmiş ne zor işler. Ama sigarayı bırakmak baya çaba gerektiriyor. Alınan kilolara eyvallah deyip benimsemekten gayrı bir şey gelmez elimden. Ne yapalım, bunun da elbet katlanılacak bir sonucu olacak :)
Mutluluk yine uyuyordur, belki şöyle bir uyku arasından, uyur uyanık gözlerini açıp da, beni geçirmiştir aklından? Yarın mutluluk özgür olacak, yalnızca akşam 4 buçuk 5e kadar... Ama olsun, her zaman ufak da olsa, minicik de olsa bir umut, bir parça mutluluk, hiç olmamasından iyidir.
Bardaklar hiç boşalmasın, dolsun taşsın hep... Hayatım hiç sensiz kalmasa, hep bir köşede senin parçaların, kırıntıların kalsa da hiç gitmesen içimden.
Disko, Disko...
Oh Oh disko disko...
Çok yeme! öle sigarayı bırakıp kilo almak yok. git spor salonuna yazıl sigara parasını oraya ver :)
YanıtlaSil